Door Anne Brugts, Story Terrace

Achter de schermen: Interview met Ole Halskov (81 jaar, sportarts Deens voetbalelftal van 1967-1979)

Deense sportarts Ole Halskov was als vaste arts jarenlang aan het Deense nationale voetbalteam verbonden. Hij vertelt graag over zijn carrière, zijn vriendschap met de spelers en het aankomende WK.

Hoe belandde u als arts bij het Deense nationale elftal?

Toen ik ongeveer 28 jaar was, werd ik door de algemeen secretaris van de voetbalbond gepolst of ik interesse had om op vaste basis voor het team te komen werken. Zij zochten een dokter met affiniteit met sport. In die tijd speelde ik zelf bij het nationale handbalteam en ook was ik net afgestudeerd in de orthopedische wetenschappen.

Het ziekenhuis waar ik toen een dienstverband had, liet me zo gaan. Zij vonden het al lang prachtige publiciteit dat een van hun artsen die functie kreeg.

Had u al interesse in voetbal voordat u benaderd werd?

Jawel, maar niet zo veel. Ik volgde de wedstrijden op tv en op de radio. Eigenlijk was ik geïnteresseerd in welke atletische prestatie dan ook. Zo begeleidde ik ook twee dansers van het Kopenhaagse Ballet.

Hoe was het om als handballer voor voetballers te gaan werken?

De voetballers waren erg beschaafde mensen en makkelijk om mee om te gaan. Ik werd snel in de groep opgenomen. Binnen het voetbal was ik een vreemdeling, maar ik sprak de taal van sport.

Kon u zelf een beetje voetballen?

Ik was altijd bij de trainingen aanwezig en trapte dan ook wel eens een balletje mee. De spelers noemden me ‘Het geheime wapen van het Deense voetbal’. Een grapje over mijn ontbrekende voetbalkwaliteiten. En dat was wel af te lezen aan hun gezichten als ik een potje mee probeerde te spelen en naar hun lacherige gezichten opkeek.

Wat was uw meest memorabele moment uit deze periode?

Het was niet één moment, het was het gehele gevoel onderdeel uit te maken van dit team. Mij ging het niet zozeer om de sportieve hoogtepunten, die ben ik eigenlijk vergeten. Bij het hoogtepunt in de Deense voetbalgeschiedenis in 1992 (Denemarken won in dit jaar het EK, red.) was ik niet meer verbonden aan het nationale team.

Kijkt u uit naar het aankomend WK?

Ja, en dan vooral naar de wedstrijden waarvan ik verwacht dat ze erg mooi gaan worden. Voor mij gaat het niet om wie er wint: ‘better than the result is the ballet of football’. Veel interessanter vind ik het om naar techniek te kijken. Wat dat betreft hou ik erg van de Nederlandse manier van voetballen. Hun techniek en tactiek zijn mooi om te zien.

Daarnaast kijk ik nog steeds met een professioneel oog. Ik zie nog altijd, als ik naar sporters in actie kijk, of ze geblesseerd zijn.

____________________

Over ons: Story Terrace helpt klanten om samen met een professionele schrijver persoonlijke verhalen vast te leggen in prachtige boekjes. Onze schrijvers hebben diverse achtergronden en interesses, maar delen één passie: het weergeven van personen middels beeldende anekdotes en samengesmolten verhalen.

Deze maand schenken we aandacht aan WK herinneringen. Zie ook ons interview met Nederlands elftal hockeyer Wouter Jolie (28), het interview met Spaanse hockey internationals Santi Freixa (31) & Ramon Alegre (33) en andere artikelen. Wat is jouw meest memorabele WK herinnering?